oszukiwać się

oszukiwać się
oszukiwać się I – oszukać się {{/stl_13}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'mylić się w ocenie czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Oszukać się na kupnie czegoś. Oszukać się na człowieku. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'okłamywać się wzajemnie': {{/stl_7}}{{stl_10}}Dwaj bracia oszukiwali się. Karciarze oszukiwali się. {{/stl_10}}{{stl_20}}
{{/stl_20}}\ {{stl_20}}
{{/stl_20}}oszukiwać się II {{/stl_13}}{{stl_33}}'nie przyjmować do wiadomości prawdy o czymś, nie zgadzać się z prawdą o czymś, robić sobie złudne nadzieje':{{/stl_33}}{{stl_10}}Nie oszukuj się – nie potrafisz tego zrobić. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • oszukiwać — ndk VIIIb, oszukiwaćkuję, oszukiwaćkujesz, oszukiwaćkuj, oszukiwaćiwał, oszukiwaćiwany oszukać dk I, oszukiwaćam, oszukiwaćasz, oszukiwaćają, oszukiwaćaj, oszukiwaćał, oszukiwaćany «świadomie wprowadzać kogoś w błąd dla własnej korzyści, zwodzić… …   Słownik języka polskiego

  • oszukać się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oszukiwać się I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wziąć się — 1. pot. Wziąć się, brać się, chwytać się, wodzić się itp. z kimś za bary, za czuby, posp. za łby «podjąć, podejmować walkę, pobić się, bić się, pomocować się, mocować się z kimś, z czymś»: (...) czasem podpite towarzystwo brało się za łby. NCz… …   Słownik frazeologiczny

  • bujać się — I – bujnąć się {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać luźne ruchy wahadłowe; kołysać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bujać się w fotelu, na huśtawce, w hamaku. Pława buja się leniwie na fali. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}bujać się II …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

  • iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

  • droga — 1. Być na dobrej drodze «rozumować, myśleć prawidłowo»: (...) sprawiał wrażenie, że nie obchodzą go rewelacje Jakuba. – Jest pan na dobrej drodze, panie profesorze (...). M. Saramonowicz, Siostra. 2. Być na (dobrej, najlepszej, prostej) drodze do …   Słownik frazeologiczny

  • kręcić — ndk VIa, kręcićcę, kręcićcisz, kręć, kręcićcił, kręcićcony, kręcićceni 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, obracać w koło, wprawiać w wirowanie; poruszać czymś we wszystkie strony» Kręcić korbą (patefonu). Kręcić gałkami radia. Kręcić młynka… …   Słownik języka polskiego

  • woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… …   Słownik frazeologiczny

  • brać – wziąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}{coś} {{/stl 8}}do siebie {{/stl 13}}{{stl 7}} interpretować czyjąś wypowiedź jako negatywną, złośliwą aluzję do siebie, do swojego zachowania; nadmiernie przejmować się czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wszystkie uwagi szefa brał… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”